سخنی در باره زنده باد بهار

به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران، حسین شریعتمداری امروز در یادداشت روز روزنامه کیهان با عنوان "زنده باد کدام بهار؟!" به تحلیل مواضع اخیر احمدی‌نژاد و اظهارات وی درباره مشایی پرداخته است؛ در ادامه متن کامل این یادداشت آمده است:

1- فرض کنید که اگر قرار بود مردم در یک انتخابات سراسری شرکت کرده و فردی را به عنوان یک اسلام شناس برجسته انتخاب کنند تا درباره آموزه های دینی از وی راهنمایی بخواهند، آیا جناب آقای احمدی نژاد را انتخاب می کردند؟! حالا تصور بفرمائید که همین مردم قرار است با حضور در انتخابات سراسری یک کارشناس خبره و برجسته را برای «مدیریت جهان»! برگزینند. در این صورت چه کسی را انتخاب می کردند؟ آقای احمدی نژاد را؟! در فرض سوم، قرار است مردم باز هم در انتخابات سراسری دیگری شرکت کرده و فردی را انتخاب کنند که بتواند «اولیاءالله» و مردان بزرگ این مرز و بوم را شناسایی کرده و به ملت معرفی کند. آیا این تخصص را در آقای احمدی نژاد می دیدند و ایشان را برمی گزیدند؟! یا اگر ایشان در تبلیغات انتخاباتی خود، صادقانه به مردم می گفت که رئیس جمهور «اسمی» خواهد بود و ریاست جمهوری «رسمی» را به آقای اسفندیار رحیم مشایی واگذار می کند، آیا مردم به ایشان رأی می دادند؟!

10 توصیه کاربردی ولخرج ها برای رهایی از خسیسی را اینجا ببینید

- پول زیاد حمل نکنید: اگر ولخرجی معضل زندگی تان شده و هر ماه برای پول های زیادی که هدر می دهید غصه می خورید. اگر کنترل خرج هایتان از دستتان خارج شده . اولین وساده ترین راهکار این است که به اندازه نیاز هر روزتان پول حمل کنید. اینطوری هم دزدان احتمالی کیفتان را ناامید می کنید، هم از خرج های زیادی جلوگیری خواهید کرد.
این قانون شامل کارت های بانکی هم می شود. لازم نیست همیشه کارت بانکی شما در جیبتان باشد.

2 - با ولخرج ها نگردید: تاثیر کمال همنشین را هیچ وقت از یاد نبرید. دوستان ولخرج شما را ولخرج می کنند، از آنها فاصله بگیرید. نه اشتباه نکنید حرف خسیس ها این نیست که دوستان ولخرجتان را رها کنید بلکه با آنها در مکان هایی قرار بگزارید که امکان ولخرجی کم تر است. یک مرکز خرید ویایک رستوران گران قیمت محل مناسبی برای قرار گذاشتن با ولخرج ها نیست.

3 - برای خرید سقف بگذارید: برای هر نوع خریدی از لباس و تفریح گرفته تا مسافرت رفتن خود قاعده و قانون تعریف کنید. این به معنی خود آزاری نیست دقت کنید این توصیه ها برای کسانی است که از اعتدال خارج شده اند و نیاز به کنترل دقیق دارند. اگر جزء ولخرج ها نیستید و می توانید تعادل را رعایت کنید لازم نیست خیلی سخت بگیرید اما برای ولخرج ها تا باز گشتن به مسیر درست این یک راهکار ضروری است.

اسکار 'آرگو' صدای اسرائیل را هم درآورد

کیهان نوشت:رادیو اسرائیل با اشاره به اعطای چند جایزه اسکار به فیلم آرگو که به روایت تحریف آمیز از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران می پردازد، گفت: اعطای این جایزه آن هم توسط میشل همسر باراک اوباما ایرانیان داخل و خارج را متحد کرد و باعث خشم آنها شد.
رادیو اسرائیل افزود؛ فیلم هالیوودی ضدایرانی «آرگو» ساخته بن افلک، در آیین اسکار به عنوان بهترین فیلم شناخته شد. این فیلم روایت سبک سرانه ای از مخفی شدن شش دیپلمات آمریکایی در زمان گروگان گیری سفارت آمریکا در تهران در سال 1358 خورشیدی است. در اقدامی غیرمنتظره و کم سابقه و به دلایلی که معلوم نیست، خانم میشل اوباما همسر باراک اوباما از طریق ویدئو کنفرانس از کاخ سفید برنده شدن فیلم «آرگو» را اعلام کرد.
این رادیو می گوید: سال گذشته فیلم ایرانی «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی برنده اسکار بهترین فیلم خارجی شد و امسال فیلم ضد ایرانی «آرگو» موجب خشم بسیاری از ایرانیان، حتی مخالفان حکومت حاکم بر ایران شده است. مراسم اسکار و اعطای جایزه به این فیلم، که ایرانی های بسیاری در جهان را خشمگین کرد. اما پایگاه ضدانقلابی گویانیوز در تحلیلی نوشت: این فیلم (آرگو) اگر حتی با ساخت و پرداختی کاملا عالی به روی پرده می رفت و این جایزه را از آن خود می کرد باز ما آن را امری سیاسی قلمداد می کردیم. اگر موقع جایزه گرفتن فیلم اصغر فرهادی با دیده ای منصف به آن می نگریستیم و هیجان را در اظهارنظر خود دخیل نمی کردیم آن گاه می توانستیم و حق داشتیم اسکار آرگو را نیز سیاسی بدانیم. ولی اکنون پای مان در تحلیل های پیشین گیر کرده و نفی جایزه آرگو، نفی جایزه جدایی نادر از سیمین نیز خواهد بود(!)
در همین حال پایگاه اینترنتی جهان نیوز در تحلیلی خاطرنشان کرد: اسکاری ها سال پیش، زلفشان را با پاپیون اصغر فرهادی گره زدند و ظاهرا ما را در بازی شان بازی دادند و هنوز قند «جدایی» در دل آب می کردیم که یک بار دیگر اما به روشی دیگر بازی مان دادند، در همان زمین بازی معروفشان اما حقیقتا نه «آرگو» تحفه ای بود و نه حالا دیگر این اسکار در نظرمان تحفه است. و چه بد بازی خوردند نادرها و سیمین هایی که قسم می خوردند به قداست هنر و اینکه اسکار سیاسی نیست.
این تحلیلگر می افزاید: کن تیلور سفیر وقت کانادا در تهران که خود یک مامور اطلاعاتی غربی بود و ضد انقلاب اسلامی 1357 توطئه می کرد هم کارگردان و فیلمنامه نویس آرگو را به ساختن فیلمی هالیوودی عاری از حقیقت متهم می کند و می گوید: «فیلم از توضیح اینکه ایران انقلاب و طغیانی طولانی داشته است، طفره می رود و مردم (ایران) را طوری شخصیت پردازی می کند که انگار هیچ حقی برایشان قائل نیست».

قدس آنلاین