ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
این یک اصل و قاعده کلى است که آنچه را انبیا و اوصیاى الهى، مطابق دستورات پروردگار، وظیفه خود تشخیص دهند، عمل مىنمایند. على علیه السلام نیز که خاتمالاوصیا و خیرالوصیین است از این قاعده مستثنى نیست. بنابراین نمىتوان به ایشان ایراد گرفت که چرا قیام به شمشیر ننموده است، بلکه باید علت این سکوت را جویا شد. با مراجعه به تاریخ انبیا، مىتوان موارد مشابهى را یافت که همانند على علیه السلام چارهاى جز سکوت نداشتهاند.
قرآن مجید، شرح حال نوح پیامبر را چنین مىگوید: فَدَعٰا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ ؛ «به درگاه حق تعالى دعا کرد که بارالها! من مغلوب شدم، پس تو به لطف خود مرا یارى نما» . ١ در سوره مریم نیز خداوند از زبان ابراهیم مىگوید: وقتى از عمویش «آزر» استمداد طلبید و از او پاسخ منفى شنید، گفت: وَ أَعْتَزِلُکُمْ وَ مٰا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ وَ أَدْعُوا رَبِّی ؛ «از شما و بتهایتان دورى نموده، کنج عزلت اختیار کرده و پروردگارم را مىخوانم.» ٢ امام فخر رازى در جلد پنجم تفسیر خود مىگوید: «منظور ابراهیم از کلمه اعتزلکم، جدا شدن و دورى جستن از مکان و روش آنها است.»
ادامه مطلب ...
یکی از سوالات شما درباره این است که مذهب تشیع از چه زمانی بوجود آمد؟
بعضی از ناآگاهان این مذهب را منسوب به عبدالله سبا در زمان خلافت عثمان میدانند و بعضی به دیالمه یا صفویه ربط میدهند.
اکنون پاسخ را از زبان کسی مینویسم که در این باره در حضور اهل تسنن مناظره کرده شخصیتی عالم مشهور به سلطان الواعظین شیرازی
(برای شناخت مختصر شخصیت ایشان کلیک کنید)
ضمنا اکثر آدرس ها در پاورقی از کتب علمای اهل تسنن است.
پاسخ: اولا باید گفت که از دید شیعیان، عبدالله بن سبا(1) یک یهودی و ملعون است و در اخبار شیعه از وی مذمت بسیار شده است. ثانیا شیعه یک حزب سیاسی نیست که در زمان خلافت عثمان درست شده باشد، بلکه سیر طبیعی اسلام است که در آن به دستورات حضرت خاتم الانبیاء(صلی الله علیه وآله) دقیقا عمل شده است. شیعه در لغت به معنی پیرو می باشد و این کلمه برای این مورد اولین بار بر زبان خود صاحب وحی جاری شده است; بر زبان کسی که خداوند در قرآن کریم درباره او فرموده است:{ وما ینْطق عن الْهوی انْ هو الا وحْی یوحی}; «هرگز با هوای نفس سخن نمی گوید و سخن او غیر از وحی خدا نیست(2)». و در قرآن این لفظ چند بار آمده است { وان منْ شیعته لابْراهیم}.(3)
ادامه مطلب ...