یکی از سوالات شما درباره این است که مذهب تشیع از چه زمانی بوجود آمد؟
بعضی از ناآگاهان این مذهب را منسوب به عبدالله سبا در زمان خلافت عثمان میدانند و بعضی به دیالمه یا صفویه ربط میدهند.
اکنون پاسخ را از زبان کسی مینویسم که در این باره در حضور اهل تسنن مناظره کرده شخصیتی عالم مشهور به سلطان الواعظین شیرازی
(برای شناخت مختصر شخصیت ایشان کلیک کنید)
ضمنا اکثر آدرس ها در پاورقی از کتب علمای اهل تسنن است.
پاسخ: اولا باید گفت که از دید شیعیان، عبدالله بن سبا(1) یک یهودی و ملعون است و در اخبار شیعه از وی مذمت بسیار شده است. ثانیا شیعه یک حزب سیاسی نیست که در زمان خلافت عثمان درست شده باشد، بلکه سیر طبیعی اسلام است که در آن به دستورات حضرت خاتم الانبیاء(صلی الله علیه وآله) دقیقا عمل شده است. شیعه در لغت به معنی پیرو می باشد و این کلمه برای این مورد اولین بار بر زبان خود صاحب وحی جاری شده است; بر زبان کسی که خداوند در قرآن کریم درباره او فرموده است:{ وما ینْطق عن الْهوی انْ هو الا وحْی یوحی}; «هرگز با هوای نفس سخن نمی گوید و سخن او غیر از وحی خدا نیست(2)». و در قرآن این لفظ چند بار آمده است { وان منْ شیعته لابْراهیم}.(3)
از طرفی دیگر چون در زمان حیات پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) چهار تن از بهترین صحابه خاص پیامبر یعنی:
1 . ابوذر غفاری،
2 . سلمان فارسی،
3 . مقداد ابن اسود کندی
4 . عمار یاسر
دارای
این لقب (شیعه) بوده اند، می توان دریافت که نه تنها لفظ شیعه بعد از
خلافت عثمان به وجود نیامده بلکه از زمان حیات پیامبر خدا(صلی الله علیه
وآله) این لفظ رایج بوده است.
از طرفی، حافظ ابو نعیم در حلیه الاولیا و
ابن حجر در صواعق محرقه از ترمذی نقل نموده اند که پیامبر خدا(صلی الله
علیه وآله) فرمود: «خداوند مرا به دوستی چهار نفر امر نموده و خبر داده است
که خدا این چهار نفر را دوست می دارد(16)» و این چهار نفر عبارت اند از:
«علی ابن ابی طالب(علیه السلام)، ابوذر، مقداد و سلمان». ابن حجر نیز مشابه
همین حدیث را از پیغمبر نقل می کند: «بهشت برای سه نفر ـ علی و عمار و
سلمان ـ مشتاق است(17)». آیا اعمال و رفتار اصحاب خاص رسول الله(صلی الله
علیه وآله) که خداوند امر و خبر از دوست داشتن آن ها داده است، دلالت بر
حقانیت شیعه ندارد؟
1 . راجع به عبدالله بن سبا چند نظر وجود دارد:
الف. عبدالله سبا افسانه ای است و وجود خارجی نداشته وسیف بن عمر تمیمی آن را ساخته است (علامه عسکری).
ب . وجود خارجی داشته و قبلا یهودی بوده، اسلام آورده، در زمان یهودیت غلو
می کرده، در اسلام هم غلو کرده است و توسط امیرالمومنین اعدام شده است.
ج . وجود خارجی داشته، ولی احادیث سیف بن عمر ساختگی بوده است و با توجه به شواهد این به حقیقت نزدیک تر است (علامه شبیری زنجانی).
2 . نجم (53): 3 و 4
3 . صافات : 83 ; مریم : 69
4 . بینه (98): 7 و 8
5 . اللمعه البیضاء، ص413، حدیث 1125 ; شواهد التنزیل، ج 2، ص459 ; الدر
المنثور، ج 8 ، ص589 ; المناقب، ص265، حدیث 247 ; شبهای پیشاور، ص156 «انت
یا علی و شیعتک تاتی انت و شیعتک یوم القیامه راضین مرضیین».
6 . ینابیع
الموده لذوی القربی، ج 1، ص125 و ج 2، ص357 ; شبهای پیشاور، ص156 «ای علی ا
لم تسمع قول الله تعالی: } ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولیک همْ
خیْر الْبریه{ هم انت و شیعتک و موعدی و موعدکم الحوض اذا اجتمعت الامم
للحساب تدعون غرا محجلین»
7 . شواهد التنزیل، ج 2، ص467 ;
المناقب، ص111 ; شبهای پیشاور، ص157 «و الذی نفسی بیده ان هذا و شیعته لهم
الفایزون یوم القیامه فنزل } ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولیک همْ
خیْر الْبریه{».
8. اللمعه البیضاء، ص413، حدیث 1125 ; شواهد التنزیل، ج
2، ص459 ; الدر المنثور، ج 8 ، ص589 ; المناقب، ص265، حدیث 247 «تاتی انت و
شیعتک یوم القیامه راضین مرضیین».
9 . المناقب، ص111 ; شبهای پیشاور، ص157 «قد اتاکم اخی».
10 . ینابیع الموده لذوی القربی، ج 1، ص197 ; شبهای پیشاور، ص158 «و الذی نفسی بیده ان هذا و شیعته لهم الفایزون یوم القیامه».
11. الدر المنثور، ج 6 ، ص379 ; المناقب، ص112 ; شبهای پیشاور، ص158 «جاء خیْر الْبریه».
12. ینابیع الموده لذوی القربی،
ج 2، صص357 و 452 ; النهایه، ج 3، ص276 به نقل از الغدیر، ج 3، ص78 ;
شبهای پیشاور، ص158 «یا علی انت و شیعتک تاتی انت و شیعتک یوم القیامه
راضین مرضیین و یاتی اعداوک غضبانا مقمحین قال یا رسول الله و من عدوی؟
قال: من تبرا منک و لعنک».
13 . المناقب، ص113 ; ینابیع الموده لذوی
القربی، ج 1، صص328 و 425 ; شبهای پیشاور ص159 «یا علی انت و اصحابک فی
الجنه انت و شیعتک فی الجنه».
14 . الشیعه فی احادیث الفریقین، ص128 به
نقل از المناقب، ص226 ; ینابیع الموده لذوی القربی، ج 2، ص109 ; شبهای
پیشاور، ص159 «مثلک فی امتی مثل المسیح عیسی بن مریم».
15 . المناقب،
ص317 ; ینابیع الموده لذوی القربی، ج 1، ص328 ; شبهای پیشاور، ص159 «فانت
یا علی و شیعتک فی الجنه و محبوا شیعتک فی الجنه و عدوک الغالی فیک فی
النار».
16. تاریخ الکبیر، ج 9، ص31 ; مستدرک الحاکم، ج 3، ص131 ; شبهای پیشاور، ص161 «ان الله امرنی بحب اربعه و اخبرنی انه یحبهم».
17. سنن الترمذی، ج 5 ، ص332 ; مسند ابویعلی، ج 5 ص166 ; شبهای پیشاور ص161 «الجنه تشتاق الی ثلاثه; علی و عمار و سلمان».
باسلام واحترام به دوست عزیزم آقا مجتبی خان
از اینکه ما را مورد لطف قرار دادین بسیار ممنون وسپاسگزارم
همیشه شاد باطراوت وسلامت باشید
فدای شما
بامید دیدار
احسنت
خیلی عالی بود