دخترک ناز

بنام خـــــالق هسـتی  بخوانید       تامـــغز ســــخن از دم بدانـید

در این گفـــتار ابیاتی ســرودم          که خود جزیی ازآن افسانه  بودم

سخن بهر یکی گفتم ( جنین ) بود     مفـصّل در کتابـــی آتشین بود

ولی اکــــنون کآمد او بدنــــیا            خواهم تا بدو گــــویم سخـنها

تا آنگاه کآن نامــــه بخـــوا ند              وراز و ا لدینــــش را  بدانـــد

                            +++++++++++++++

شنـیدم چـند مـاهی آمدستی          هنوزت خواب در گهواره هسـتی

زتقد یر خدا گشــتی تو  دخـتر           فرقی نیست گــر بودی  مذکـّــر

خدایا بســـلامت دار جانـــش             شود سالم در جســــم وروانش

هر آنگاهی به رشــد وعقل آیی         نگه مـــی دارم آن  راز رهــایی

        برایت نامــه ای از دل نوشـتم            که با خـون جـگر آنرا سرشــتم

                          +++++++++++++++++

مرا مایوس از فهمـش مگـردان         نخوان دستخط من را همچو نادان

اوّل بایدت درســـی بخـــوانـی          بگیری عـبرت از این زند گـــانی

 اگر بـــودم به دوران شـــبابت         خودم شـــرحی دهم از آن  کتابت

وگر درعالمی دیگر تــنم بود             برایت می نـهم سرچشـمه ی رود

توبنگر صد نشان وصد علامت           زغوغایی که باشـــد چون قیامت

                  +++++++++++++++++++++

مرا مقصود برتر زین نوشــــــــتار           همانا توشـــوی آگاه وهوشیـار

 بدانی از گذشته  گر شـود   یاد           توگــویی عجبـا ای داد وبــیداد

 نمی خواهـم به  جانت نفرت آید          ازین قصـه تو پندی گـیر شــاید

 گنهه کزدیگران کردند شوی پاک          بسان گل  چو روید  بین خاشـاک

امید اســت از بیان حـــق نرنجی          بخوان آن نامه تا یابی تو گنــجی

شعر : حبیب جمیل زاده 20/9/90

 http://www.habib-j.blogfa.com/