
انجام چهار عمل برای رهایی از ضرر کردنهای بیوقفه!
خداوند متعال در سوره مبارکه عصر سوگند میخورد که نوع انسان مدام در حال زیانکردن است، مگر آنهایی که ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند و همدیگر را به حق و صبر سفارش کنند.
به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، عمر ما انسانها به مانند حکایت آن کسی است که میگفت "به دادم برسید که سرمایهام آب شد و از بین رفت."
شخصی مرد یخفروشی را دید که یخهایش کمکم داشتند آب میشدند، عاجزانه فریاد میزد: رحم کنید به کسی که سرمایهاش دارد آب میشود... منقلب شد. انگار کسی نشانش داده بود معنی واقعیِ "انّ الانسان لفی خُسر" را.
حال، لحظه لحظه ما شبیه حال آن مرد یخفروش است. سرمایهمان، عمرمان، جوانیمان، ذره ذره مقابل چشمهایمان درحال آب شدن است و نمیفهمیم، همهاش ضرر، همهاش باخت است. سرمایهمان را به چیزهایی میدهیم که نمیارزند؛ به چیزهای کم ارزش و گاه بیارزش و به عزّتهای همین دنیا، به عزیز شدنهای گذرا... افسوس که آخر، بهای جان ما فقط بهشت بود، اما...
رهایی از این ضرر کردنهای مدام، رهایی از این باختنهای بیوقفه، فقط، عمل به یک تبصره چهار مادهای است؛ ایمان، عمل شایسته، سفارش به حق، سفارش به صبر.
آیات سوره عصر بیان میکند که اعتقاد به حق و عمل صالح ملاک سعادت اخروی و کفر و فسق ملاک شقاوت است، این سوره تمامی معارف قرآنی و مقاصد مختلف آن را در کوتاهترین بیان خلاصه کرده است.
منبع:http://khabarfarsi.com
امام رضا ، از پدرانش ، از امام سجاد ، و او از پدرش امام حسین علیهمالسلام نقل مىکند:
روزى در خدمت حضرت على علیهالسلام نشسته بودم که مرد عربى وارد شد و گفت: اى امیرالمؤمنین مردى هستم عیال وار و از مال دنیا چیزى ندارم.
امام علیهالسلام فرمود: اى برادر عرب چرا استغفار نمىکنى تا حالت اصلاح شود، مرد عرب گفت: اى امیرالمؤمنین من بسیار استغفار مىکنم و حالم تغییر مىکند، امام فرمود:
خداوند مىفرماید :
«اِسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اِنَّهُ کانَ غَفّارا یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْرارا وَ یُمْدِدْکُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ اَنْهارا»
از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است بارانهاى پربرکت آسمان را پىدرپى بر شما فرو مىفرستد و اموال وفرزندان شما را افزون مىکند و براى شما باغهاىخرم وسر سبز ونهرهاى آب جارى قرار مىدهد.
اینک من استغفارى به تو یاد مىدهم که هنگام خواب آن را بخوان تا خداوند روزیت را زیاد گرداند. آنگاه حضرت امیر علیه السلاماستغفارى را نوشت و به مرد عرب داد و فرمود: هنگامى که خواستى بخوابى و به بستر بروى این استغفار را با حالت گریه بخوان و اگر گریهات نیامدخود را به حالت گریه کنندگان در آور.
امام حسین علیهالسلام مىفرماید: در سال بعد، مرد عرب نزد پدرم آمد و گفت: اى امیرالمؤمنین خداوند نعمتش را بر من تمام نموده تا آنجا که جائى براى نگهدارى مال وحیوانات خود ندارم، امام علیهالسلامفرمود: اى برادر عرب، سوگند به خدائى که محمد را به حق به رسالت برگزید، هیچ بندهاى این استعفار را نمىخواند جز آنکه خداوند گناهانش را آمرزیده و حوائج مشروعش را بر آورده مىسازد، و به برکت این استغفار مال و فرزندانش را افزایش مىیابد. الصحیفة العلویّة الجامعة، ص 164 دعاى شماره 70 تألیف سید محمد باقر ابطحى، چاپ: قم ـ مؤسّسة الإمام المهدى.
ادامه مطلب ...