خدایا من چه گناهی کردم که این بلا سرم اومد؟

در مطلب قبلی قول دادم تعدادی از فلسفه بلا ها یا بهتر بگم حکمت بلا هارا براتون بنویسم

1-قضاوت نسبی و محدود

معمولا ما تو قضاوت هامون  تحت تاثیر منافع خودمون هستیم مثلا میگیم فلانی خونش خیلی دوره یعنی از خونه ما دوره یا فلانی خیلی قوی یا ضعیفه یعنی نسبت من ضعیفه.

ببینید خیلی از اتفاقاتی که توی زندگی ما میفته اسمش رو میذاریم بلا در حالی که واقعا بلا نیست مثلا قانون طبیعت اینه که هر موجود زنده ای یه عمر محدود داره و یه روزی این عمر تموم میشه

تا اینجا مشکلی نیست و همه این رو قبول دارن اما تا به خودشون میرسه ویکی از نزدیکانشون مشمول این قانون میشه داد و فریاد راه میندازن که این چه بلایی بود سر ما اومد؟!

مثلا وقتی از کنار ساختمان در حال ساخت رد میشیم و لباس هامون کثیف می شه نق میزنیم که این چه وضعیه اما غافل از اینکه اینجا به زودی یه بیمارستان درست می شه که جون خیلی ها رو نجات می ده 

یا اگه یه کسی رو ببینیم که یه چاقوی خونی دستشه میگیم چه بی رحمه اگه ندونیم که اون یه جراح دلسوزه 

نمیشه یه سکانس از یه فیلم رو دید و دربارش قضاوت کرد.

خداوند هم می فرماید چه بسیار چیزهایی که شما دوست دارید اما آن چیزها برایتان شر و بد است و چه بسیار چیزهایی که دوست ندارید وآن برای شما خوب است.

یه کم که فکر میکنیم میبینبم خیلی از اتفاق های رندگی اینطوری هستن.خیلی وقتها یه چیزی رو واقعا خواستیم وبهش رسیدیم و چند وقت بعد با خودمون گفتیم کاش اون روز این کار رو نمیکردم.مثل موتوری که گرفت و تصادف کرد.یا به پای عشقش نشست و بی وفایی دید.

و از اون طرف بعضی چیزها ناخوشایند بوده اما بعدا گفتیم چه خوب شد که این طوری شد.مثل اینکه لباست برا مهمونی آماده نشد و نتونستی بری و بعدا فهمیدی تو راه برگشت یه اتفاقی افتاده میگی بابا عجب شانسی آوردیم ها!(خدا بهمون رحم کرد)

حالا اگه یادمون باشه که یه کسی هست که داره این جهان رو اداره میکنه و آخر مهربونی و علم و حکمته و همیشه اینقدر سطحی نگاه نکنیم میبینیم خیلی از قضاوت های ما راجع به حوادث میتونه یه طور دیگه باشه.

2-مشکلات خود ساخته

توی بعضی از مشکلات واقعا این خود ما هستیم که عامل اصلی هستیم.اما به گردن روزگار و خدا میندازیم.مثلا زلزله میاد در واقع زمین داره انرژی تخلیه میکنه بعدا ما رفتیم دقیقا روی گسل خونه گلی درست کردیم یا آجری درست کردیم ولی ایمن نساختیم حالا که خونه خراب میشه واقعا مقصر کیه؟

توی همین زلزه بم که خیلی خسارت وارد شد بعضی خونه ها سالم موندن یا توی ژاپن یکی از ورزشکارا میگفت اونجا زلزله یه جاذبه توریستیه چون تقریبا هیچ صدمه ای وارد نمیشه چون ساختمون ها اصولی ساخته شدن.

مثال ها زیادن عدم رعایت قوانین که از عوامل اصلی تصادف هاست.خیلی از بچه هایی که مادر زادی دچار اختلال هستن به خاطر عدم توجه پدر ومادشه و ...  حتی ظلمی که قدرتمند ها میکنن به خاطر سوء استفاده اونا از قدرت و عدم مقاومت مظلومه .

حتما میتونی خیلی از مثال ها رو بگی

می بینی چقدر از بد بختی ها رو که مقصرش خودمون هستیم؟

3-حوادث نا خوشایند وهشدارها

تا به حال شده توی فیلم ها ببینی که مثلا توی برف گیر کردن و بعد یکی داره خوابش میبره و بعد دوستش محکم میزنه تو گوشش تا خوابش نبره؟

گاهی تو مسیر زندگی خوابمون میبره و نزدیکه از مسیر اصلی منحرف بشیم باید یه چیزی بیدارمون کنه

و گرنه معلوم نیست چه بلایی سرمون میاد.

راننده های حرفه ای از جاده صاف خوششون نمیاد میگن خوابمون میبره.

تو چه جوری هستی ترجیح میدی با یه اتفاق و کمی خسارت بیدار بشی یا همیشه از خوشی حالشو ببری و وقتی چشماتو باز کنی که دیگه خیلی دیر شده؟

4-بازگشت به آغوش خدا

آدم اینقدر به خودش مینازه که بعضی وقتا یادش میره که خدایی هم هست.

فجاعت کار وقتی معلوم میشه که هر بدبختی که برای آدم پیش میاد از اینه که خدا رو فراموش میکنیم خداوند می فرماید مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش میکنند و سپس خود را هم فراموش میکنند.

البته کسی داره اینقدربه ما توجه میکنه که واقعا هیچ نیازی به نداره

گر جمله کائنات کافر گردند           بر دامن کبریائیش ننشیند گرد

آنقدر خدای مهربون مارو دوست داره که  یه اتفاقی رو ایجاد میکنه که دوباره برگردیم پیش خودش

5-پس دادن تاوان گناه

حتما شنیدید که با هر دست بدی با همون دست پس می گیری.

ببینید واقعا بعضی از اتفاقها دقیقا بازتاب عمل خودمونه

این جهان کوه است و افعال ما ندا          سوی ما آید نداها را صدا

وقتی به دیگران صدمه میزنیم خصوصا صدمه روحی که معمولا ماها اینطوری هستیم با حرف هامون و... به دیگران صدماتی میزنیم که در ظاهر قابل دیدن نیست اما این کارها در زندگی آینده ما قطعا تاثیر دارن

بذار یه چیزی رو بهتون بگم در واقع اینکه ما توی این دنیا مکافات عملمون رو ببینیم خیلی بهتره از اینکه توی آخرت مجازات بشیم.چون وسعت درد و عذاب اون دنیا قابل مقایسه با اینجا نیست و اگه خداوند کسی رو دوست داشته باشه کاری میکنه که برنامه حساب کتابمون همینجا تموم بشه و پاک وارد اون دنیا بشیم.

در پایان میگم که همه اتفاقاتی که برای ما میفته معلوم نیست که فقط به خاطر گناهی بوده

اما یه چیز همیشه توی همه این بلاها هست.و اون اینه که همیشه خدای مهربون تر از مادر هست که توی این لحظات باید به اون پناه ببریم.