
باسمه جلت اسمائه; تحریف معانى مختلفى دارد: معناى اول: انتقال دادن شىء از جایگاهش و تغییر دادن و تبدیل کردن آن به چیز دیگرى. در بین مسلمانان در مورد واقع شدن چنین تحریفى در قرآن اختلافى نیست بدین ترتیب که هر کس که قرآن را به دور از حقیقت خود قرآن و بر اساس رأى و نظر شخصى اش تغییر نماید پس قرآن را تحریف نموده است. کارى که اهل بدعت و مذاهب انحرافى با تأویل آیات قرآن بر اساس رأى و نظر شخصى خود انجام مى دهند از این قبیل است.
معناى دوم: اضافه یا کم کردن کلمه اى با حفظ همان قرآن نازل شده و تحریف به این معنا در صدر اسلام اتفاق افتاده است ولى در زمان عثمان متوقف گردید و قرآن منحصر شد به آنچه که تواتر آن از پیامبر (صلى الله علیه وآله) ثابت شد.
معناى سوم: تحریف از طریق اضافه یا کم کردن در آیه اى یا سوره اى با حفظ همان قرآن نازل شده که رفتار پیامبر آنگونه قرائت را تأیید کرده باشد; که شیعه، تحریف به این معنا را نفى مى کند و گروهى از علماى اهل سنت بر این اعتقادند که چنین تحریفى به وقوع پیوسته است و به عنوان مثال قائلند به اینکه بسم الله الرحمن الرحیم جزء قرآن نمى باشد.
معناى چهارم: تحریف از طریق اضافه کردن و اینکه قرآنى که در دست ماست بعضى از اجزاء آن جزء کلام نازل شده نمى باشد; و چنین تحریفى به اجماع تمام مسلمانان باطل است.
معناى پنجم: تحریف از طریق کم کردن به این معنا که قرآنى که در دست ماست همه آن قرآن نازل شده نمى باشد و پاره اى از آن مفقود گردیده است. تحریف به این معنا مورد اختلاف است و گروهى آن را پذیرفتند و گروهى آن را رد نموده اند. و اما علماى شیعه: اکثر آنها فرموده اند که اتفاق علما شیعه بر عدم وقوع تحریف به این معنا در قرآن مى باشد.
به سخن رئیس محدثین شیخ صدوق دقت نمایید که عدم تحریف در قرآن را جزء اعتقادات مذهب امامیه به شمار آورده است و شیخ طوسى خودشان و علم الهدى همین را نقل نموده و مفسر مشهور طبرسى و فیض کاشانى و استاد بزرگوار سید خوئى و بزرگان دیگر نیز چنین اعتقادى دارند و دلایل بسیارى براى آن آورده اند که ما به برخى از آنها اشاره مى کنیم:
1. آیه کریمه: (إنا نحن نزلنا الذکر و إنا له لحافظون) حجر آیه 9
2. (وإنه لکتاب عزیز لا یأتیه الباطل من بین یدیه ولا من خلفه تنزیل من حکیم حمید) فصلت آیه 41
3. حدیث ثقلین که پیامبر (صلى الله علیه وآله) پس از خودش براى امت به یادگار گذاشت و فرمود که این دو جدایى ناپذیرند تا اینکه بر سر حوض کوثر به نزد من آیند و به امتش دستور داد به آن دو تمسک جویند که آن دو کتاب قرآن و عترت و اهل بیت پیامبر (صلى الله علیه وآله) مى باشند.