تمرین بردبارى
ان لم تکن حلما فتحلم ، فانه قل من تشبه بقوم الا اءو شک اءن یکون
منهم .
ح /207
ترجمه :
اگر بردبار نیستى ، خود را
وادار به بردبارى کن ، زیرا کسى که خودرا
به گروهى شبیه کند، به زودى از آنان مى شود .
شرح : کسانى هستند که برخى از صفات
خوب انسانى ، بطور طبیعى ، در آنها
وجود ندارد، مثلا در طبیعت آنها، از آغاز، صفت حلم و بردبارى وجود نداشته است ، و همواره در برابر کوچکترین ناملایمى ، آرامش خود
را از کف داده ، و دست به کارهایى زده اند
که باعث ایجاد مشکلات و ناراحتیها فراوانى شده است .
بهترین راهى که براى اینگونه افراد وجود دارد، آن است که با اراده و
تمرین ، خود را به
آن صفت عادت دهند، تا رفته رفته ، بر اثر عادت ، آن صفت خوب جزو وجود آنها شود .
امام علیه السلام ، به عنوان نمونه ، صفت بردبارى را مطرح ساخته و در باره آن
فرموده است : اگر خصلت حلم و بردبارى ، در طبیعت شما وجود ندارد، دلیل بر آن نیست که هرگز نمیتوانید حلیم و
بردبارى شوید. کافى است که براى مدتى
، خود را به بردبارى وادار سازید یعنى در برابر مسائلى که آرامش شما را بر هم مى زند، سعى کنید رفتارتان شبیه کسى باشد که
بطور طبیعى بردبار است و در برابر
چنان مسئله یى ، آرامش خود را با بردبارى حفظ مى کند .
وقتى مدتى به این کار ادامه دادید و رفتارى شبیه رفتار اشخاص بردبار
در پیش گرفتید،
رفته رفته عادت مى کنید که هر وقت با چنان مسائلى روبرو شدید، همان رفتار را از خود نشان دهید .
به این ترتیب ، صفاتى که در طبیعت شما وجود ندارد، بر اثر تمرین به
صورت یک عادت در
شما ایجاد مى شود. بطوریکه یک کسى نمى تواند تشخیص دهد که آن صفت خوب ، از
آغاز در طبیعت شما وجود داشته است ، یا خود با تمرین و عادت ، آنرا در وجودتان ایجاد کرده اید .
منبع : http://www.balaghah.net نهج البلاغه